به گزارش خبرگزاری مهر، همایش بین المللی "شیخ اشراق سهروردی" با توجه به جایگاه والای شیخ اشراق شهاب الدین یحیی سهروردی به عنوان موسس فلسفه اشراق در جهان اسلام، با همکاری دانشگاه تهران، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و دانشگاههای دمشق و حلب از 3 تا 5 اسفند ماه 89 در محل دانشگاه دمشق و دانشگاه حلب برگزار می شود.
یحیی ابن حبش بن امیرک، ملقب به شهاب الدین، شیخ اشراق و شیخ شهید، حکیم معروف و محیی حکمت اشراق در سنه 549 ه ق دیده به جهان گشود. وی حکمت را نزد مجد الدین جیلی استاد فخر رازی در مراغه آموخت و در علوم حکمی سرآمد روزگار خود شد. وی به قوت ذ کا، حدت ذهن و نیک اندیشی بر بسیاری از امور علمی اطلاع یافت و چون در بسیاری از موارد خلاف رأی قدما گفته و از حکمت ایرانی و مصطلحات زرتشتی استفاده کرده، متعصبان او را به الحاد متهم کردند و خون او را مباح شمردند.
صلاح الدین ایوبی فرمانروای مصر و شام فرمان قتل وی را صادر کرد و شیخ در 38 سالگی در سال 587 ه ق به دیار حق شتافت. سهروردی آثار متعددی به فارسی و عربی دارد. مهمترین آنها شامل منطق التلویحات، کتاب التلویحات، کتاب المقاومات، کتاب المشارع و المطارحات، حکمه الاشراق، رساله فی اعتقاد الحکما، قصه الغربه الغربیه، آواز پر جبرییل، رساله العشق، لغت موران، صفیر سیمرغ، ترجمه رساله الطیر ابن سینا، اللمحات، الهیاکل النوریه، الالواح المعادیه، المبدا والمعاد، طوارق النور، االبارقات الالهیه، لوامع الانوار، روزی با جماعت صوفیان، عقل سرخ و پرتو نامه است.
سهروردی حکمت اشراق را احیا کرده و به کمال رسانید. فلسفه او التقاطی است و در آن آثاری از اصول عقاید حکمای یونان به خصوص افلاطون و نو افلاطونیان و حکمای قدیم ایران و اصول دین زرتشت به خوبی نمایان است. این فلسفه به حکمت اشراق معروف است که این نحله فکری مقابل نحله مشائی قرار دارد. پس ازسهروردی، شارحان اندیشه وی ( شهرزوری و قطب الدین شیرازی ) و حکمایی مانند صدرالدین شیرازی وحاج ملاهادی سبزواری عقاید او را دنبال کردند.
نظر شما