خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ رامین حسین آبادیان: از چندی پیش جنایت های ایالات متحده آمریکا در سوریه تحت پوشش ائتلاف بین المللی و نمایشی ضد داعش، تشدید شده است. روز گذشته بود که حمله ائتلاف بین المللی به اصطلاح ضد داعش به سرکردگی آمریکا به سوریه بار دیگر فاجعه آفرید. در این جنایت، جنگنده های ائتلاف آمریکایی به منطقه الشدادی در حومه جنوبی حسکه حمله کردند.
به دنبال این حمله هشت غیرنظامی سوری کشته و شماری دیگر کشته شدند. این در حالی است که درست چند روز قبل از آن نیز حملات جنگنده های آمریکایی به دیرالزور سوریه هشت کشته برجای گذاشته بود. کشتار غیرنظامیان سوری و یا حتی عراقی توسط آمریکایی‌ها در قالب ائتلاف نمایشی ضد داعش مسأله تازه ای نیست و آمریکایی ها خود به این مسأله اذعان کرده اند.
در همین ارتباط، ائتلاف بین المللی ضد داعش به سرکردگی آمریکا به کشته شدن حدود ۹۰۰ غیر نظامی در حملات هوایی این ائتلاف در عراق و سوریه اعتراف کرد رئیس ستاد مشترک نیروهای ائتلاف بین المللی ضد داعش در گزارش ماهانه اش اعلام کرد: ائتلاف از آگوست ۲۰۱۴ تا آوریل ۲۰۱۸ حدود ۲۹۳۵ حمله در عراق و سوریه انجام داده است. وی افزود: طبق اطلاعات به دست آمده تا کنون دستکم ۸۹۲ غیر نظامی در حملات هوایی ائتلاف بین المللی کشته شده اند.
این بیانیه در حالی صادر شد که در گزارش پیشین نیز که در آوریل گذشته منتشر شد، ائتلاف بین المللی به کشته شدن ۸۸۳ غیر نظامی در عراق و سوریه اعتراف کرده بود. البته باید به این نکته اشاره کرد که شمار قربانیان حملات غیرقانونی ائتلاف آمریکایی به سوریه و عراق بسیار فراتر از آنچیزی است که آمریکایی ها اعلام کرده اند. اما در هر صورت، وضعیت به گونه ای است که آنها خود نیز به جنایتهایشان در این دو کشور اذعان دارند.
ائتلاف بین‌المللی علیه داعش در سال ۲۰۱۴ به سرکردگی آمریکا تشکیل شد تا مواضع داعش در سوریه و عراق را هدف حملات خود قرار داده تا به زعم خود از پیشروی آن در این دو کشور جلوگیری کند. این ائتلاف پس از آن تشکیل شد که شهر موصل در عراق و بخش‌های وسیعی از مناطق غربی این کشور به اضافه استان‌های رقه و دیرالزور در سوریه به دست داعش افتاد.
در این ائتلاف کشورهای آمریکا، انگلیس، مغرب، استرالیا، بلژیک، کانادا، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، نیوزلند، نروژ، اسپانیا، ترکیه، پرتغال، عربستان، امارات، قطر، بحرین، اردن و عمان حضور داشتند. برخی از اعضای این ائتلاف پذیرفته بودند که فقط در سوریه (مثل عربستان، قطر، امارات به همراه آمریکا و انگلیس) و برخی دیگر فقط در عراق عملیات خود را اجرایی کنند.
اما در میان این ائتلاف، آمریکا و انگلیس تنها کشورهایی بودند که در رتبه سرکردگی ائتلاف برای خود حق حضور در عراق و سوریه را به شکل هم زمان تحت عنوان مبارزه با داعش تجویز کرده بودند. با دگرگونی‌های میدانی در میان کشورهای عضو ائتلاف به تدریج فرانسه نیز علاوه بر عراق در بخش‌های کردنشین سوریه حضور یافت.
نگاهی هرچند گذرا به نتایج عملیات‌های نظامی ائتلاف بین‌المللی به اصطلاح ضد داعش به سرکردگی آمریکا در سوریه و عراق طی حدود سه سال و نیم گذشته به خوبی نشان می‌دهد که این ائتلاف نه تنها کوچکترین نقشی در تضعیف گروه تروریستی ـ تکفیری داعش و هم‌پیاله‌های آن ایفا نکرده است، بلکه در بسیاری از موارد از نابودی حتمی آنها نیز جلوگیری کرده و روح تازه‌ای را در کالبد نیمه‌جان آنها دمیده است. ناگفته پیداست که آمریکایی‌ها هیچگاه قصد نبرد با تروریست‌های دست‌پروده خود در سوریه و عراق را نداشته و ندارند.
آنچه که امروز این ائتلاف بی‌وقفه برای تحقق آن در سوریه تلاش می‌کند، سرنگونی دولت قانونی و مشروع بشار اسد است، چراکه آمریکایی‌ها و هم‌پیمانان غربی ـ عربی آنها هیچگاه برای مردم سوریه حق تعیین سرنوشت قائل نشدند. در طول بیش از سه سال گذشته بسیاری از پایگاه‌های نظامی سوریه در نقاط مختلف از جمله «دیرالزور»، «حسکه» و «حلب» هدف حملات جنگنده‌های ائتلاف آمریکایی قرار گرفته و به دنبال آن ده‌ها نیروی نظامی جان باختند.
خون‌بارترین عملیات ائتلاف آمریکایی علیه نظامیان سوری به هدف قرار دادن مواضع آنها در نزدیکی رشته‌کوه‌های «ثرده» در شهر دیرالزور بازمی‌گردد که در پی آن ۱۹۰ نظامی کشته و زخمی شدند. آمریکایی‌ها پس از هربار ارتکاب جنایت علیه نیروهای نظامی سوری ادعای نخ‌نمای «اشتباهی بودن» حملات را مطرح می‌کنند؛ ادعایی که طی سالهای گذشته بارها به عنوان دستاویزی برای سرپوش نهادن بر جنایات هولناک علیه غیرنظامیان در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله عراق، یمن، افغانستان و پاکستان، توسط مقامات آمریکایی مطرح شده است.
افزون بر این، غیرنظامیان سوری نیز از فجایع ناشی از حملات ائتلاف آمریکایی طی سالهای گذشته بی‌نصیب نماندند. به عنوان نمونه، جنگنده‌های ائتلاف سال گذشته مدرسه «البادیه» در غرب الرقه را هدف قرار داده و اعضای ۵۰ خانواده آواره سوری را که در آنجا سکونت داشتند، به صورت دسته‌جمعی قتل عام کردند. بمباران شدید روستای «الهیشه» در شمال الرقه که به کشته شدن ده‌ها غیرنظامی از جمله چندین زن و کودک منجر شد نیز از دیگر جنایتهای ائتلاف آمریکایی در سوریه محسوب می‌شود؛ گرچه این جنایتها تنها مُشت نمونه خروار هستند.
اکنون این سوال وجود دارد که پس از نابودی تروریست های تکفیری داعش در سوریه و عراق به فضل حمایت های جمهوری اسلامی ایران از محور مقاومت، چرا ائتلاف آمریکایی همچنان به حضور غیرقانونی خود در سوریه و عراق ادامه می دهد؟ این سوالی است که خود مقامات آمریکایی نیز تاکنون نتوانسته اند به آن پاسخ روشنی بدهند. حال آنکه تمامی شواهد و قرائن دال بر آن است که آمریکایی ها باید سریعتر سوریه و عراق را ترک کنند.
در همین ارتباط باید گفت که موضوعیت و دستور کاری تشکیل ائتلاف بین‌المللی علیه داعش دیگر از میان رفته است بنابراین از منظر قوانین بین‌المللی هیچ توجیهی برای ادامه کار این ائتلاف وجود ندارد. داعش در سوریه و عراق شکست خورده است و موضوع برخورد نظامی گسترده با داعش در حد ائتلاف بین‌المللی از بین رفته است.
دولت‌های عراق و سوریه هیچ تمایلی برای ادامه کار این ائتلاف بین‌المللی ندارند و از نگاه این دولت ها وقتی داعش به عنوان یک سازمان تروریستی فرو ریخته است دیگر نیاز و لزومی برای ادامه وجود و کار آن در سوریه و عراق وجود ندارد. با تمامی این ها آمریکایی ها اعلام کرده اند که تصمیمی برای خروج از سوریه و عراق ندارند.
در هر صورت، جنایتهای ائتلاف آمریکایی در سوریه و عراق طی سالهای گذشته از چشمان برخی نهادهای بین‌المللی نظیر سازمان «عفو بین‌الملل» پنهان نمانده و واکنش آنها را به دنبال داشته است. در همین ارتباط سازمان عفو بین‌الملل اخیرا با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده است: «حملات هوایی ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا از یک سوی و اقدامات تروریستی داعش از سوی دیگر، منجر به افزایش تکان‌دهنده شمار قربانیان غیرنظامی در عراق شده است».
عفو بین‌الملل در عین حال افزوده است که افزایش تعداد قربانیان غیرنظامی حکایت از آن دارد که تلاش لازم برای حفظ جان غیرنظامیان صورت نمی‌گیرد و این مسأله نقض حقوق بین‌الملل محسوب می‌شود. افزون بر این، سازمان ها و نهادهای حقوق بشری مختلف نیز هر کدام با صدور بیانیه هایی جداگانه خواستار پایان حضور ائتلاف متجاوز آمریکایی در سوریه شده اند.
نظر شما