خبرگزاری مهر - گروه استانها: امام موسی کاظم(ع) هفتمین امام شیعیان است که کلام ایشان زنجیرهای ناامیدی و تیرگی را در هم شکست و نام ایشان آتش حرص و غضب را فرو نشاند؛ امام بزرگواری که با کلامشان، درهای روشن تفکر را بر ما گشود و الفبای نورانی صبر و تحمل را به ما آموخت و با شکوه نامشان، معنای رحمت را به ارمغان آورد و مکارم اخلاق ایشان، آیینه زلال گذشت و بخشایش بود.
موسی بن جعفر معروف به امام موسی کاظم و ملقب به کاظم و باب الحوائج(ع) هفتمین امام شیعیان هستند. ایشان در سال ۱۲۸ هجری قمری، همزمان با انتقال قدرت به عباسیان متولد شدند و در سال ۱۴۸ قمری پس از شهادت پدر بزرگوارش امام جعفر صادق(ع) در سن ۲۰ سالگی به امامت منصوب شدند. این امام بزرگ در طول دوران زندگی خود بارها از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شدند و در سال ۱۸۳ هجری قمری در زندان سندی بن شاهک به مقام شهادت رسیدند.
مناظرات و گفتگوهایی از امام موسی کاظم(ع) با برخی عالمان یهودی و مسیحی در منابع تاریخی و همچنین احادیث نقل شده که در پاسخ به پرسش‌های آنان بوده است.
بردباری و بخشندگی ویژگی بارز امام موسی کاظم(ع) است
منابع شیعه و سنی، علم، عبادت، بردباری و بخشندگی را از ویژگی‌های بارز این امام می‌دانند و بنابراین ایشان را کاظم و عبد صالح نامیده‌اند.
پیامبر اکرم(ص) در حدیث مشهور جابر انصاری با صراحت از امامت حضرت کاظم(ع) یاد کرده‌اند و امام صادق(ع) نیز به صورت آشکار ایشان را امام پس از خود می‌خواندند.
علما و بزرگان دین بسیار به ذکر اوصاف و ویژگی‌های امام موسی کاظم(ع) پرداخته‌اند از جمله آیت الله العظمی مکارم شیرازی بیان می‌کند: «پس از امام صادق(ع) به سبب تثبیت حکومت بنی عباس، بار دیگر فشارها و تنگناها بر امامان اهل بیت(ع) آغاز شد و از این رو، مدرسه تعلیم و تدریس اهل بیت(س) دچار مشکل شد؛ ولی با این حال، امام کاظم و امام رضا(علیهما السلام) نیز در همان شرایط به ترویج فرهنگ اهل بیت(ع) و فقه آل محمد(ص) پرداختند.
وی در ادامه اظهار داشته است: «سید بن طاووس می‌نویسد که گروه زیادی از یاران و شیعیان خاص امام کاظم(ع) و رجال خاندان هاشمی در محضر آن حضرت گرد می‌آمدند و سخنان و پاسخ‌های آن حضرت به پرسش‌های حاضران را یادداشت می‌کردند و هر حکمی را که در مورد هر حادثه‌ای صادر می‌شد، ثبت و ضبط می‌کردند، همچنین ابن حجر هیتمی، دانشمند و محدث معروف اهل سنت می‌نویسد که موسی کاظم(ع) وارث علوم و دانش‌های پدر و دارای فضل و کمال ایشان بودند. ایشان در پرتو عفو و گذشت و بردباری فوق العاده‌ای که (در برخورد با نادانان) از خود نشان می‌دادند، لقب کاظم گرفتند. در زمان هفتمین امام شیعیان کسی در معارف الهی و دانش و بخشش به پایه ایشان نمی‌رسید.»
آیت الله مکارم شیرازی اظهار داشته است: «اینچنین است که وجود روایات متعددی از امام موسی کاظم(ع)، انسان را به این فکر وا می‌دارد که اگر هفتمین امام شیعیان این مدت طولانی در زندان نبودند، چه بسیار آثار و برکات از ایشان بر جای می‌ماند.»
وجود مبارک امام هفتم(ع) مقام مؤمن را بسیار بالا می‌داند
همچنین آیت الله العظمی جوادی آملی در توصیف امام کاظم(ع) عنوان می‌کند: «وجود مبارک امام هفتم، بخشی از عمر پربرکت را در زمان حیات پدر بزرگوارشان امام صادق(ع) با منصور دوانیقی گذراندند و بعد از شهادت امام صادق(ع) سالیان متمادی گرفتار سیاست مشئوم منصور دوانیقی بودند. بعد از درگذشت منصور دوانیقی نیز گرفتار سیاست‌های مشئوم مهدی عباسی بودند و بعد از او هم گرفتار سیاست‌های تبهکارانه هارون الرشید عباسی شدند.»
امام موسی کاظم(ع) طلاب مستعد را شناسایی و شاگردان فراوانی تربیت کردند که عده زیادی از آنها جزو روات احادیث شدند
وی در ادامه گفت: «آن حضرت توانست تمام این مقاطع را با آن هوشیاری ولایی خود حل کند؛ این بخش‌های سیاسی مربوط به آن حضرت بود. حوزه‌های علمیه قوی و غنی تشکیل دادند، طلاب مستعد را شناسایی و شاگردان فراوانی تربیت کردند که عده زیادی از آنها جزو روات احادیث و جزو علمای بزرگوار شدند، جزو محدثین شدند جزو مفسران شدند و مانند آن که یکی از آن شاگردان بنام، هشام‌بن‌حکم است.»
استاد سطوح عالی حوزه همچنین در سخنان خود به جایگاه رفیع مؤمنان از منظر امام کاظم (علیه السلام) اشاره و بیان می‌کند: «وجود مبارک امام هفتم(ع)، مقام مؤمن را خیلی بالا می‌داند. بالا بودن مقام مؤمن تنها به این نیست که در آخرت درجات او زیاد است بلکه بالا بودن مقام مؤمن این است که او نزدیک انبیا و ائمه(علیهم السلام) بسیاری از فضایل و معارف و علوم را می‌تواند یاد بگیرد و عمل بکند و منتشر بکند.
سه هزار حدیث از امام کاظم(ع) جمع آوری شده است
نایب رئیس مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: میلاد امام موسی کاظم(ع) موجب دلگرمی شیعیان به شناخت و بصیرت مضاعف به معارف دین است.
حجت الاسلام سید جلال رضوی مهر گفت: امام کاظم(ع) هفتمین امام شیعیان و باب الحوائج هستند که دوران ۳۰ ساله امامت ایشان با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بوده است، موجب شد تا ایشان نتواند جبهه گیری و موضع گیری صریحی در مقابل زوایای نفوذ بنی عباس داشته باشند.
وی ادامه داد: با سپر تقیه تعداد بسیاری شیعیان در زمان امام کاظم(ع) در امان بودند و این موجب شد تا سه هزار حدیث از امام کاظم(ع) جمع آوری و سینه به سینه در میان شیعیان نقل شود.
مدیر موسسه فرهنگی نور ایمان بیان کرد: دشمن در عصر امام موسی کاظم(ع) با ایجاد فرقه‌های اسماعیلیه، ناقطویه و واقفیه به دنبال نابودی جریان امامت بود اما این امام بزرگوار زندان و تهدید را به جان خریدند و آن عبد صالح خداوند توانست به تلاش‌های خود انسجام، وحدت و یکپارچگی را در میان شیعیان حفظ کند.
وی گفت: در کتب معتبر و کهن اسلامی فرزندانی برای امام کاظم(ع) نام برده‌اند که افضل آن فرزندان به سادات موسوی شهرت دارند و امام رضا(ع)، حضرت معصومه(س) و شاهچراغ از جمله این فرزندان هستند.
حجت الاسلام رضوی مهر، مناظرات و گفتگوهای علمی امام هفتم را از برترین فعالیت ایشان در عصر عباسی دانست و افزود: احیای مطالبه فدک، تأکید بر حرمت خمر و استناد بر آیات قرآن از جمله گفتگوهایی است که این امام بزرگوار را بر دشمنان غالب و علم ایشان را برتر معرفی می‌کرد.
امام کاظم(ع) چهره‌ای متبسم، روحی فضیل و دارای جلالت و همچنین کمال دانش بودند
وی بیان کرد: فرایند تشکیل سازمان وکالت در عصر امام موسی کاظم(ع) گسترانیده شد و حتی در اهواز، مصر، نیشابور، قندهار، بغداد و کوفه وکلای امام به خوبی اهداف ایشان را در میان پیروان آل الله بازخوانی می‌کردند.
نایب رئیس مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم در خصوص ویژگی‌های امام کاظم(ع) تصریح کرد: این امام همام چهره‌ای متبسم، روحی فضیل و دارای جلالت و همچنین کمال دانش بودند.
وی بیان کرد: حضور ایشان در زندان نیز نتوانست موجب اخلال در حصول امام به اهدافشان شود.
حجت الاسلام رضوی مهر گفت: حکم امام موسی کاظم(ع) برای شیعیان مفترض الطاعه بود و از این لحاظ دستگاه‌های فاسد همواره از سقوط سلطنت خود ترس و واهمه داشتند.
وی در خصوص وظایف شیعیان در عصر حاضر نیز افزود: باید شیعیان با گسترش فضائل امام و اخلاق نیکوی ایشان سبک زندگی اسلامی خود را مبتنی بر آرا و عقاید و افکار امام هفتم برنامه‌ریزی کنند.
نظر شما