به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام نعمت‌الله آزموده صبح پنج شنبه در نشست با طلاب خراسان شمالی که در حوزه علمیه استان برگزار شد، اظهار کرد: بزرگ‌ترین بیماری‌های امت اسلام در عصر ائمه (ع)، بیماری شک در حقانیت رهبر الهی و برنامه‌های او بود که با واقعه سقیفه بذر آن ایجاد شد.
مسئول شورای سیاست گذاری ائمه جمعه خراسان شمالی ادامه داد: این شک تا آنجا تنومند شد که در دوره امام حسن (ع) به حالتی بیمارگونه تبدیل شد که دیگر حتی با فداکاری هم درمان نمی‌پذیرفت لذا امام حسن (ع) می‌بایست بیماری شک در امت اسلام را درمان کند.
وی افزود: در کنار این رسالت امام حسن (ع)، باید امام حسین (ع) بیماری بزرگ دیگری را درمان می‌کرد و آن، بی‌ارادگی در عین روشنی راه بود.
حجت‌الاسلام آزموده تصریح کرد: بی‌ارادگی مرضی بود که امام حسین (ع) با رفتار رهبرانه خود آن را درمان کرد، رفتاری که آخرین بخش از آن را در روز باشکوه عاشورا به نمایش گذاشت.
مسئول شورای سیاست گذاری ائمه جمعه خراسان شمالی بیان داشت: به همین جهت وقتی امام حسین (ع) رو به‌سوی عراق گذاشت تا علیه جاهلیت واپس‌گرا انقلاب کند و مسئولیت الهی خود را انجام دهد از سوی کسانی که در آن روزگار خردمندان مسلمانان نامیده می‌شدند، با سِیلی از انتقاد و اندرز روبه‌رو شد.
وی افزود: آنان هم‌رأی بودند که رفتار امام، رفتاری طبیعی نیست؛ ازاین‌رو امام را از مرگ می‌ترساندند و برای او ابراز نگرانی می‌کردند.
حجت‌الاسلام آزموده تصریح کرد: امام حسین (ع) با چنین رفتاری کاملاً سلبی روبه‌رو بود، هرچند در وجود مبارک حضرت هم اشتیاق و انگیزه والایی برای رهایی وجود داشت و هم انقلاب بزرگ او همه ویژگی‌های یک ناجی ازجمله قدرت، اخلاص، عزم و…. را داشت.
حجت‌الاسلام آزموده گفت: امام حسین (ع) اراده کرد تا این منش ویرانگر امت را دگرگون کند و برای این امت منشی بسازد که با توان حرکت و اراده هماهنگ باشد.
وی در انتها اظهار کرد: این سخن تنها یک گلایه نیست، بلکه فرایند تغییری است برای ایجاد یا درواقع بازگرداندن منش والایی که همه مردم به زیر شعار «عطایم کن و خوارم کن» از دست داده بودند.
نظر شما