به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تله‌رید، در مصاحبه‌ای که با سارا موریسون مدیر اجرایی ارتباطات بنیاد شهر ادبیات یونسکوی ادینبورگ انجام شد، درباره این صحبت شد که چطور ادینبورگ پیشگام برنامه شهر ادبیات یونسکو بوده است و این چه تاثیری روی خود شهر داشته است.
سارا موریسون: سال 2004، چهار کتاب دوست از جمله مدیر قبلی فستیوال بین‌المللی کتاب ادینبورگ گرد هم آمدند و تمامی ایده‌های مربوط به ادبیات در ادینبورگ را مطرح کردند و در انتها به این نتیجه رسیدند که این شهر یک شهر ادبیات است و باید به همین نام شناخته شود. بنابراین ما به سرعت به این ایده رسیدیم که باید با تمام این مدارک پیش یونسکو برویم و رسما به عنوان شهر ادبیات شناخته شویم. فکر نمی‌کنم هیچ کداممان انتظار داشتیم به این زودی اتفاق بیفتد، اما همان دفعه اول عملی شد. همه از این ایده خوششان آمد. بنابراین در ماه اکتبر 2004، ادینبورگ تبدیل به اولین شهر ادبیات یونسکوی جهان شد.
تله‌رید: بنابراین ایده اصلی از سمت ادینبورگ بود و نه یونسکو؟
سارا موریسون: کاملا. آن‌ها همه مدارک از جمله کتاب‌ها، نویسندگان، ناشران، فستیوال‌ها، رخدادها و همه چیزهایی که در یک شهر ادبیات موجود است را پیش یونسکو بردند. این رقم حالا به هفت شهر ادبیات افزایش یافته و امیدواریم تا پایان سال تعداد بیشتری نیز به وجود بیایند. ادینبورگ علاوه بر اینکه اولین شهر ادبیات یونسکو بود، همچنین شهر موسس شبکه خلاق شهرها نیز بود که حالا تعدادشان به 40 شهر در سراسر دنیا رسیده است: هنر، ستاره‌شناسی، هنرهای رسانه‌ای، هنرهای محلی و هرچیزی که فکرش را بکنید می‌توانید در یک شهر خلاق پیدا کنید.
تله‌رید: شما چطور با شهرهای ادبیات دیگر کار می‌کنید، آن هم مخصوصا در زمان برپایی فستیوال کتاب ادینبورگ؟
سارا موریسون: ما سعی می‌کنیم تا آنجا که می‌شود از روش‌های آنلاین با شهرهای ادبیات دیگر در ارتباط باشیم و اتفاق‌هایی که می‌افتد و نقشه‌هایمان را هم از طریق ای‌میل با آن‌ها در میان بگذاریم. درباره نحوه توسعه شبکه شهرها هم صحبت می‌کنیم. هر سال هم کنفرانسی هست که قرار است امسال در چین برگزار شود و در آن همه شهرهای خلاق دور هم جمع می‌شوند و درباره شبکه‌های خلاق خودشان صحبت می‌کنند و تصمیم می‌گیرند که چطور می‌توانند رشد کنند، جلو بروند و افراد جدیدی را جذب خود کنند. آن‌ها همچنین بسیار مردمی که دوست دارند شهرهایشان تبدیل به شهر ادبیات شوند را تشویق می‌کنند و برای جلو بردن اهدافشان به آن‌ها کمک می‌کنند.
تله‌رید: آیا صحبت‌های استقلال اسکاتلند از بریتانیا تاثیری بر جنبه‌های کار برنامه گذاشته‌اند؟
سارا موریسون: چیزی که ما دیده‌ایم هم همان چیزی است که همه دیده‌اند: رخدادهای بیشتر، از جمله در خود فستیوال به وجود آمده‌اند تا درباره اتفاقی که می‌افتد، یا ممکن است بیفتد و اینکه آیا این اتفاق مردم را وادار به کتاب‌خواندن، فکر کردن و صحبت کردن با نویسندگان می‌کند یا خیر صحبت کنند. ما فقط می‌خواهیم در ادینبورگ مردم کتاب بخوانند و به جنبه‌های گسترده‌تر ادبیات فکر کنند.
نظر شما